«Γέμισε ο κόσμος σκουπίδια». Η Άννα Παναγιωτοπούλου στη σκηνή του «Παλλάς». Είναι πια η δεσμοφύλακας Μάμα Μόρτον στο «Chicago». Της ζήτησε ο επιστήθιος φίλος της Σταμάτης Φασουλής να πάρει σκυτάλη απ’ την Μαρινέλλα που έπαιζε πέρσι στον ρόλο και με ελάχιστες πρόβες βγήκε στην σκηνή. Με άγχος-αχ αυτό το άγχος της πρώτης ημέρας και σ’ αυτό το τεράστιο θέατρο-, αλλά με μεγάλο «γουσταριλίκι»! Καίρια, άμεση, ακριβής-υπέροχη στα τραγούδια με αυτή την υπέροχη, βαθιά φωνή της, θαυμάσια στην πρόζα, απολαυστική στις κωμικές νύξεις του ρόλου. Κι έρχεται το κομμάτι «Αν έχεις...class». Η Άννα σε μια γωνιά της σκηνής με την Τάνια Τρύπη. Η Μάμα Μόρτον και η Βέλμα Κέλι αναπολούν τις εποχές που υπήρχε... class και δεν είχαν γίνει όλα bass classe-χαμηλού επιπέδου,δεύτερης διαλογής-. Το «πάντρεμά» τους υπέροχο. «Γέμισε ο κόσμος με σκουπίδια» λέει η Άννα-Μάμα. Δεν ακούγεται ανάσα. Κοιτάζονται στα μάτια, αγγίζει η μια το χέρι της άλλης, κοιτούν σε μας-στο κοινό. Πόσο αλήθεια φέρει η ατάκα αυτή. Η εποχή γέμισε με σκουπίδια, η ζωή μας ρίχτηκε στα σκουπίδια και η Παναγιωτοπούλου το εκφράζει αυτό από σκηνής με τρόπο που κόβει την ανάσα. Η παράσταση τελειώνει, εκείνη παίρνει θερμότατο χειροκρότημα όπως άλλωστε και η Καρύδη με την Τρύπη, ο Μαρκουλάκης και ο Λουδάρος, η Κοντογιώργη-έχω εξάρει τις επιδόσεις τους σε σημείωμά μου από πέρσι που είδα την παράσταση-. Ο Σταμάτης Φασουλής βγαίνει να υποκλιθεί, την πιάνει από το χέρι, της δίνει ένα υπέροχο μεγάλο φιλί-αχ,αυτές οι ισχυρές φιλίες που κρατάνε για πάντα-. Να πάτε να την χαρείτε- και την Άννα και όλη την γερή ομάδα...
