Αν κλείσω τα μάτια μου και θυμηθώ τι βαριόμουν θανάσιμα και τι απολάμβανα, όταν ήμουν μικρή, σίγουρα στα βαρετά πράγματα βάζω την πολυλογία των δασκάλων και στα ωραία τα ποδήλατα και το θέατρο. Ό,τι συνέβαινε πάνω σε σκηνή το καταλάβαινα. Οτιδήποτε. Ακόμη και πολυσύνθετα μανιφέστα.
"Η γη εκπέμπει s.o.s". Αν το περιεχόμενο αυτής της σήμανσης, τα παιδιά δυσκολεύονται να κατανοήσουν. Άγνωστες λέξεις: Εκπέμπω, πλανήτης, sos. Προτείνω να τα πάρετε από το χεράκι και να πάτε μέχρι τις "Ροές" στο Γκάζι. Στην "Περιπέτεια των τεσσάρων εποχών" που σκηνοθέτησε με αγάπη η Χλόη Μάντζαρη. Με τη βοήθεια των χρωμάτων, της μουσικής, του χαρούμενου χορού πέντε ηθοποιοί (Μαρία Ελευθεριάδη, Νικόλαος Ζιάζιαρης, Ευγενία Λιάκου, Βασίλης Παπαδημητρίου, Φίλιππος Παπαχριστοδούλου) μπαίνουν στην ψυχή των μικρούληδων ανθρώπων.
Και οι μικρούληδες άνθρωποι αρχίζουν να καταλαβαίνουν. Γιατί όλα τώρα είναι ξεκάθαρα. Γιατί δεν πρέπει να είναι πάντα καλοκαίρι. Γιατί το πολύ και το λίγο ανακατεύουν το στομάχι της γης και όλα μετά προκύπτουν ζαλισμένα και θολά.
Και γω αγαπώ το καλοκαίρι. Και γω έχω φυλαγμένη άμμο και πέτρες γυαλιστερές και ξυλάκια από παγωτά. Ποιος δεν αγαπάει τη μεγάλη μέρα, το νερό, τα κόκκινα ζουμερά φρούτα, τον άχρονο χρόνο, τη ζωή που χτυπάει σε ρυθμούς party;
Θα ήταν μεγάλος εγωισμός να επιβάλλουμε στη γη αυτή μας την εμμονή με τον καλό καιρό. Γιατί η γη καταπιέζεται και μεις καλοπερνάμε. Αλλά για πόσο;
Το έργο αυτό ακριβώς φωτίζει. Την αναγκαία ισορροπία προκειμένου να γίνονται σωστά τα βήματα και η ροή να μη σκαλώνει πουθενά.
Ο χειμώνας σκοτώνει τα μικρόβια, το φθινόπωρο φέρνει νερό στο χώμα, η άνοιξη το φούντωμα και το καλοκαίρι τα γνωστά.
Στην παράσταση της Κυριακής ήταν και παιδάκια δύο χρόνων που μαζί με τα άλλα, τα πιο μεγάλα χόρεψαν μαζί με τους ηθοποιούς λίγο πριν χειροκροτήσουμε.
Αληθινή χαρά.
Η μουσική του Ευριπίδη Ζεμενίδη έχει μελωδικό κέφι. Μέχρι και εγώ δεν ήθελα και πολύ για να απογειωθώ. Όπως τα πιτσιρικάκια.
Και παροιμίες και ιστορίες και λέξεις και συναισθήματα.
Όχι παπαγαλία. Και μετά όχι διαγώνισμα.
Τίποτα ξερό.
Έτσι πρέπει να γίνεται. Ακόμη και το μάθημα στην τάξη.
ΥΓ. Πολλά μπράβο στη Βιολέτα Καρυδάκη, την παραγωγό της παράστασης, που δεν αφήνει τις ωραίες ιδέες να πέσουν στο κενό.
Οι συντελεστές
Διασκευή σεναρίου: Στέλιος Χατζηαδαμίδης
Σκηνοθεσία: Χλόη Μάντζαρη
Κοστούμια/Σκηνικά: Μανόλης Παντελιδάκης
Βοηθός σκηνοθέτη: Δανάη Τίκου
Στίχοι τραγουδιών: Γιώργος Μυζάλης
Μουσική: Ευριπίδης Ζεμενίδης
Χορογραφίες: Αλέξανδρος Κεϊβανάη
Σχεδιασμός Φωτισμών: Γιώργος Τέλλος
Συνεργάτης σχεδιαστή φωτισμών : Παναγιώτης Τσεβρένης
Video Art: Κοσμάς Φιλιούσης
Διανομή (με αλφαβητική σειρά):
Μαρία Ελευθεριάδη
Νικόλαος Ζιάζιαρης
Ευγενία Λιάκου
Βασίλης Παπαδημητρίου
Φίλιππος Παπαχριστοδούλου
Παραγωγή: Εκδόσεις Καρυδάκη
Comments
RSS feed for comments to this post