Την πληρέστερη και πιο άρτια σκηνοθετική του δουλειά πετυχαίνει με το εμπνευσμένο ανέβασμα των «Δαιμονισμένων» ο Σταύρος Τσακίρης. Έχει καταφέρει στην μακρά κι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα πορεία του στο θέατρο ισχυρές «νίκες», πιστεύω όμως πως η παράσταση που έφτιαξε με ιδρώτα σώματος και ψυχής για το Σύγχρονο Θέατρο, είναι η πιο καίρια και πιο πλήρης από όσες έχει κάνει. Θέλησε να ανεβάσει κι άλλο τον πήχη, έσκυψε με προσοχή στο αριστουργηματικό έργο του «ακριβού» Φιόντορ Ντοστογιέφσκι,στηρίχτηκε με προσοχή και σεβασμό στην εμπνευσμένη διασκευή που έκανε ο Αλμπέρ Καμύ σ’αυτό και με την δραματουργική επεξεργασία που έκανε με οίστρο ο ίδιος, πέτυχε ένα αποτέλεσμα ζηλευτό.Η παράστασή του,λιτών και καθαρών γραμμών,καταφέρνει να φωτίσει όλες τις-διάφορες και διαφορετικές-πτυχές των «Δαιμονισμένων» και προσφέρει στο κοινό κάτι πολύ ουσιαστικό:την μέθεξη που νιώθει κανείς απ’την σπουδαία ποίηση των σημαντικών συγγραφέων. Για σχεδόν τρεις ώρες ακούει κανείς καθάριες τις αλήθειες του Ντοστογιέφσκι, τα μηνύματα-ψυχής του,τις αλήθειες του χωρίς τίποτα περιττό. Υπάρχει το ΚΕΙΜΕΝΟ και μια αγκαλιά εξαιρετικών ηθοποιών που καθοδηγημένοι υποδειγματικά απ’τον Τσακίρη το ερμηνεύουν καταθέτοντας επί σκηνής ότι πιο ουσιαστικό έχουν. Έτσι, μπαίνοντας στο ζεστό σαν αγκαλιά Σύγχρονο Θέατρο, μεταφέρεται κανείς σε μια μικρή πόλη και παρακολουθεί μια παρέα νεαρών ανδρών που συγκεντρώνεται γύρω από τον διανοούμενο πρώην δάσκαλό της ο οποίος ονειρεύεται ν’ αλλάξει τον κόσμο. Μόνο η καταστροφή του παλιού κόσμου, του βουτηγμένου στη διαφθορά και την ακολασία, μπορεί να σημάνει μια ελπίδα για την αποπροσανατολισμένη τους γενιά. Με τη συμβολή ενός «Σωτήρα», η αγωνιστική ορμή της ομάδας θα παρασύρει στην καταστροφή όσους αθώους γρήγορα πίστεψαν στο όραμα μιας καλύτερης ζωής. Δώδεκα άνθρωποι παλεύουν για την εξουσία αλλά και τη σωτηρία του μυαλού τους. Όταν τα αισθήματα χαθούν κι η απελπισία επικρατήσει, τα όπλα θα δώσουν τη λύση. Ο Τσακίρης δεν έχει πετύχει μόνος του την ισχυρή του «νίκη»στο έξοχο αυτό ανέβασμα των «Δαιμονισμένων»: οφείλει πολλά στη Δήμητρα Πετροπούλου που έχει κάνει την καίρια μετάφραση, στον Γιάννη Μετζικώφ που έχει ντύσει με θεσπέσια κοστούμια τους ηθοποιούς, στον Μίνω Μάτσα που έγραψε εξαιρετικές μουσικές και αποδεικνύεται αληθινά πολύτιμος για το θέατρο, στην Κατερίνα Μαραγκουδάκη που υπογράφει με μαεστρία τους φωτισμούς. Μεγάλος «άσος» της παράστασης οι ηθοποιοί της που πετυχαίνουν αξιοζήλευτες επιδόσεις.Η Δήμητρα Χατούπη συναρπάζει ούσα στην πλήρη ερμηνευτική ωριμότητά της,ο Αλέξανδρος Σταύρου κάνει…πρωταθλητισμό και κερδίζει το «χρυσό»με κατάθεση ψυχής-στο δεύτερο μέρος και τον σπαρακτικό του μονόλογο επιτυγχάνει «κέντημα»απ’τα αυτά που σπάνια έχουμε δει τελευταία στο θέατρο!-.Η Κερασία Σαμαρά αποδεικνύει για άλλη μια φορά την σπάνια υποκριτική της στόφα-πόσο δε που έχει έναν εξαιρετικά επικίνδυνο ρόλο-και ο Ιωάννης Παπαζήσης «ανθίζει»υποκριτικά και ανεβάζει level σε βαθμό εντυπωσιακό.Αποτελεσματική η σαγηνευτική Βίκυ Μαραγκάκη, καίριος ο Δημήτρης Μαύρος, ευθύβολος ο Αλμπέρτο Φάις, εύστοχος ο Σταύρος Καραγιάννης, ακριβής η Έφη Ρευματά,άμεσος ο Αλέξανδρος Μπαλαμώτης και αληθινά αποτελεσματικός ο Στάθης Μαντζώρος. Μαζί τους ο Κύριος Κώστας Καστανάς, ένας «ακριβός» ηθοποιός που έχει κάψει ατέλειωτα χιλιόμετρα στην σκηνή κι επιστρέφει σε αυτήν με ψυχή,με αλήθεια,με δύναμη και δυναμική,με μέτρο και επιδεξιότητα.
Πηγαίνετε στο Σύγχρονο Θέατρο και να είστε σίγουροι ότι θα δείτε μια παράσταση-πρόταση, ένα υποδειγματικό μα και εμπνευσμένο ανέβασμα των «Δαιμονισμένων» που θα σας καθηλώσει.
Comments
RSS feed for comments to this post