Η Μελίνα Παιονίδου προετοίμαζει τους ηθοποιούς να τραγουδήσουν στη σκηνή. Δεν ήξερε από την αρχή ότι αυτή η δουλειά της ταιριάζει. Μετά από τις σπουδές της στη Μόσχα, δίδαξε σε σχολεία. Το Σεπτέμβριο του 1993 μετά από πρόσκληση του Μίκη Θεοδωράκη, ήρθε στην Ελλάδα και εργάστηκε ως βοηθός και ως μαέστρος στη χορωδία της ΕΡΤ. Από το καλοκαίρι του 1995 εργάζεται στο Εθνικό Θέατρο σε μουσικές διδασκαλίες, επιμέλειες και φωνητικές επεξεργασίες. Από το 1996 μέχρι και σήμερα είναι καθηγήτρια μουσικής διδασκαλίας στην Ανώτερη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Κια πλέον είναι σίγουρη ότι βρήκε αυτό που έψαχνε.
Ξεκίνησα αγαπώντας το τραγούδι. Δεν ήθελα όμως να γίνω ούτε τραγουδίστρια ούτε δασκάλα τραγουδιού.... Λάτρευα από μικρή το πιάνο. Δεν ήθελα όμως να γίνω επαγγελματίας πιανίστας ,γιατί δεν είχα την απαραίτητη ιδιοσυγκρασία ούτε μπορούσα να αφοσιωθώ για όλη μου τη ζωή σε ένα όργανο... Πήγα λοιπόν στη Μόσχα. Βρήκα αυτή την ειδικότητα που λέγεται διεύθυνση χορωδίας που συμπεριλαμβάνει πολλά από αυτά που αγαπούσα.. .Μετά τις σπουδές πήγα στην Κύπρο. Δίδαξα δυο χρόνια σε Γυμνάσια και Λύκεια.. .Εφιάλτης! Ένα γράμμα μου άλλαξε τη ζωή. Ο Μίκης! Ο αγαπημένος μου καλλιτεχνικός "νονός" ήθελε να με φέρει στην Ελλάδα στη χορωδία της ΕΡΤ. Ήρθα. Ούτε εκεί στέριωσα! Και πάλι ο Μίκης σε συνεννόηση με τον τότε διευθυντή του Εθνικού Νίκο Κούρκουλο με κάλεσαν στο Εθνικό για την πρώτη μου διδασκαλία. Μίνως Βολανάκης-ΜΙκης Θεοδωράκης "Αντιγόνη". Τότε κατάλαβα ότι γεννήθηκα για αυτήν ακριβώς τη δουλειά. Τραγούδι ναι, αλλά πού; Στο θέατρο! Με διαφορετικούς ανθρώπους κάθε φορά. Από τότε, πάνε είκοσι χρόνια που αναλαμβάνω μουσικές διδασκαλίες στο θέατρο. Τι σημαίνει αυτό; Είμαι ο μεσάζων μεταξύ συνθέτη και ηθοποιού. Φροντίζω να ξέρει ο ηθοποιός τόσο καλά τα τραγούδια στη σκηνή που να μπορεί και να τα χορέψει. Το ίδιο κάνω και στη σχολή. Προετοιμάζω τους νέους ηθοποιούς έτσι ώστε να μπορέσουν να ανταποκριθούν σε οποιαδήποτε παράσταση με μουσικές-τραγουδιστικές απαιτήσεις.
Ο ηθοποιός φιλτράρει το τραγούδι διαφορετικά από τον τραγουδιστή και μάλλον αυτό είναι που με κέρδισε. Βάζει το λόγο σε πρώτο πλάνο έτσι η ερμηνεία είναι δεδομένη. Επίσης έχει πολύ καλή μνήμη και σωματοποιεί το τραγούδι πολύ πιο εύκολα.
Μέσα από τα χρόνια συνειδητοποίησα ότι οποιοσδήποτε μπορεί να τραγουδήσει, φτάνει να έχει προσωπικότητα και αυτοπεποίθηση. Αυτά τα δυο συστατικά σε συνδυασμό με μια δόση χιούμορ είναι αυτά που δουλεύω με σύστημα μέσα στα τρία χρόνια της σχολής. Και στις δουλειές όμως για μένα είναι πολύ σημαντική η ευχάριστη ατμόσφαιρα, γιατί το τραγούδι σε εκθέτει και πολλές φορές κομπλάρεις. Υπάρχουν λοιπόν διάφορα κλειδιά για να ξεκομπλάρεις κάποιον και αυτά τα κλειδιά είναι διαφορετικά για τον καθένα. Κάτι σαν ψυχολόγος- μουσικός λοιπόν. Αυτή είναι η δουλειά μου. Και την αγαπώ πολύ!
Μετα τα καλοκαιρινά μας Επιδαύρεια (Ιππολυτο και Βατράχους), ανεβάσαμε στην κεντρική σκηνή του Εθνικού ενα εξαιρετικό οικογενειακό μιούζικαλ, τον "Σρεκ". Παραλληλα στο θέατρο Χωρα το"Κρίμα που ειναι πορνη" και τωρα βρισκόμαστε σε πρόβες για την" Εντιθ Πιαφ" που θα ξεκινήσει τον αλλο μηνα στο θέατρο Ρεξ.
