Αναρωτιέμαι συχνά, αν υπάρχουν σημεία του έρωτα και της χαράς για τα οποία δεν έχει ειπωθεί το παραμικρό και αν "ναι", ποια είναι αυτά; Τραγούδια, ποιήματα, ταινίες, θεατρικά κείμενα θα στήνονται πάντα γύρω από τον έρωτα, τη ζωή, την χαρά, τη λύπη, τον θάνατο και τα συνώνυμά τους.
Ο Μάρεϊ Σίσγκαλ (βραβευμένος από τους Writers Guild of America, New York Film Critics Circle, National Society of Film Critics and the Los Angeles Film Critics Association και υποψήφιου για Oscar σεναρίου για το “Tootsie”), δεν ξεφεύγει γι' αυτό και επέλεξε το έργο του “Love Kills” ο Θανάσης Τσαλταμπάσης.
Το έργο πραγματεύεται πρωταρχικά, το υποκειμενικό ζήτημα της ευτυχίας. Πρόκειται για μία ξεκαρδιστική αλληγορία για τον έρωτα. Με αιχμηρές αναφορές στους ψευτοδιανοούμενους της κοινωνικής ελίτ, ο Σισγκάλ εστιάζει σε όλες σχεδόν τις πτυχές και τη διαφορετική οπτική των ανθρώπων πάνω στην ευτυχία.
Υπάρχει ευτυχία; Και αν ναι, πώς τεκμηριώνεται;
“Η μεγαλύτερη ευτυχία στη ζωή είναι η πεποίθηση ότι μας αγαπούν”, έλεγε ο Βίκτωρ Ουγκώ, όμως: “Αν η ευτυχία σου εξαρτάται από το τι κάνει κάποιος άλλος, τότε υποθέτω ότι έχεις πραγματικά πρόβλημα”, ανταπαντούσε ο Ρίτσαρντ Μπαχ. Αυτό το δίπολο δανείζεται και χρησιμοποιεί ο Σισγκάλ στο “LOVE KILLS”, όπου μέσα από καταιγιστικούς διαλόγους και ξεκαρδιστικές ανατροπές τεκμηριώνει τη λανθάνουσα οπτική μας πάνω στην πεποίθηση ότι μπορούμε να κατακτήσουμε την ευτυχία.
Το έργο θα παρουσιαστεί στην Κεντρική Σκηνή του THEATROVICTORIA, από τη Δευτέρα 2 Φεβρουαρίου 2015 και θα παίζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 9:00 μ.μ.
Παίζουν οι: Αγοραστή Αρβανίτη, Σωτήρης Δούβρης και Νίκος Φιλημέγκας.
Χρύσα Φ.
