Γενικά, είμαι καχύποπτη. Μου κάνει εντύπωση η ευκολία των ανθρώπων να "διαχειριστούν τη ζωή ενός προσώπου" και μετά να φτιάξουν μια παράσταση που θα ρίχνει φως στις πιο σημαντικές στιγμές της ζωής του. Στην προκείμενη περίπτωση όμως, αναφέρομαι στην παράσταση για την Εντίθ Πιάφ σε σκηνοθεσία-απόδοση - διασκευή Πέτρου Ζούλια, στο Εθνικό και με την Ελ. Ζουγανέλη στο ρόλο της Πιάφ, νομίζω ότι το υλικό της ιστορίας είναι τόσο ποικίλο και απρόσμενο που υπερβαίνει τα πάντα. Τα 48 χρόνια ζωής μου φαίνονται λίγα. Ωστόσο, είναι στο χέρι του καθένα να τα πολλαπλασιάσε,ι πέφτοντας με τα μούτρα στη ζωή. Όσο πόνο και να βρήκε στο δρόμο της η Πιάφ, άλλο τόσο έφυγε γεμάτη. Ακολουθούν κάποιες λεπτομέρειες από τη ζωή της. 7 χρόνων μέσω ενός τσίρκου γύρισε όλη τη Γαλλία. Έγινε 17..μέσα σε μία νύχτα.
***
Γεννήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 1915, κάτω από μια λάμπα υγραερίου.
Το 1917 ο πατέρας της, που εργαζόταν ως ακροβάτης στο τσίρκο Ciotti, την πήγε στη δική του μητέρα, η οποία ζούσε στο Μπερνέ (Bernay) της Νορμανδίας και ήταν ιδιοκτήτρια ενός οίκου ανοχής.
Το 1919 η Εντίθ αρρωσταίνει από κάποια πάθηση στον εγκέφαλο και τυφλώνεται. Μετά από δύο χρόνια όμως θεραπεύεται χωρίς τη βοήθεια γιατρού και η όρασή της επανέρχεται.
Ήταν επτά ετών όταν ο πατέρας της άρχισε να την παίρνει μαζί του στις περιοδείες που έκανε με το τσίρκο και γυρνά μαζί του όλη τη Γαλλία.
Στα δέκα της η Εντίθ άρχισε να τραγουδάει στους δρόμους.
Στα 15, έχοντας ανακαλύψει τη θαυμάσια φωνή της, εγκατέλειψε τον πατέρα της για να ζήσει στο Παρίσι, τραγουδώντας στους δρόμους.
Γύρω στα 23 της είναι πια μια μεγάλη προσωπικότητα και γυρίζει την πρώτη της ταινία, που θριαμβεύει.
Στα 30 της ερωτεύεται τον Υβ Μοντάν και αναλαμβάνει να στήσει την καριέρα του. Στα τέλη του 1945, γράφει μόνη της την τεράστια επιτυχία της La vie en rose, που στην αρχή περνά απαρατήρητη. Καθ’ όλη την καριέρα της γράφει περίπου 80 τραγούδια.
Σε ένα κονσέρτο στη Στοκχόλμη, στα τέλη της δεκαετίας του 1950, καταρρέει επάνω στη σκηνή και η διάγνωση των γιατρών είναι ανίατος καρκίνος. Η Πιάφ δεν πτοείται και συνεχίζει να εμφανίζεται κάνοντας περιοδείες όπως και πριν, συνοδευόμενη όμως από μια νοσοκόμα που της χορηγεί μορφίνη για τους πόνους.
Το καλοκαίρι του 1961, γνωρίζει τον κατά πολύ νεότερό της, τελευταίο της έρωτα, τον Έλληνα Θεοφάνη Λαμπουκά, που τον βαπτίζει «Τεό Σαγαπό» και τον παντρεύεται τον Οκτώβριο του 1962 (στα 46 της εκείνη και 26 εκείνος). Εκείνο το καλοκαίρι παίρνει επίσης το πρώτο βραβείο της Ακαδημίας Charles Cros για το σύνολο της καριέρας της.
Η Εντίθ Πιάφ σβήνει την ίδια μέρα με τον φίλο της Ζαν Κοκτώ στις 10 Οκτωβρίου 1963, μόλις στα 48 της χρόνια, στο Plascassier, κοντά στο Grasse από κίρρωση. Ο σύζυγός της μεταφέρει την ίδια ημέρα του θανάτου της τη σορό της στη «δική της πόλη», το Παρίσι. Ο τάφος της βρίσκεται στο παρισινό Κοιμητήριο Περ Λασαίζ.
***
Ένα οδοιπορικό για τη ζωή της Εντίθ Πιάφ που σφράγισε το γαλλικό αλλά και το παγκόσμιο μουσικό στερέωμα του 20ου αιώνα με τη δυνατή και αισθαντική φωνή της. Τα τραγούδια - σταθμοί που άφησε παρακαταθήκη γίνονται η αφορμή για να ζωντανέψουν στην σκηνή οι έρωτες, τα πάθη και τα ιστορικά πρόσωπα, που μεσουράνησαν στο παγκόσμιο καλλιτεχνικό στερέωμα του περασμένου αιώνα, και συνδέθηκαν μαζί της κατά τη διάρκεια της πολυτάραχης ζωής της. Από τους δρόμους του Παρισιού μέχρι και τα διασημότερα music hall της Ευρώπης και της Αμερικής η Πιαφ τραγουδάει με την καρδιά της και στοχεύει στην καρδιά μας!
Πρώτη παράσταση: 28/02/2015
Χ. Φ.
