Ο (υποτιθέμενος) επιθεωρητής του Γκόγκολ έρχεται σε μια επαρχιακή πόλη της τσαρικής Ρωσίας και φέρνει τα πάνω κάτω..ή τα μέσα έξω..! Όλοι οι τοπικοί ηγεμονίσκοι, θεωρώντας πως πρόκειται για τον αληθινό Επιθεωρητή, προσπαθούν να τον δωροδοκήσουν, να τον κολακέψουν και να του κρύψουν την πραγματικότητα για τους ίδιους και τη διαφθορά τους ενώ τελικά το μόνο που καταφέρνουν είναι να αποκαλύψουν τη μικροπρέπεια, την απατεωνιά και τη γελοιότητά τους.
Η Μάσενκα (ο ρόλος μου στην παράσταση) είναι η νεαρή ξιπασμένη και διψασμένη για έρωτα και μεγαλεία κόρη του επάρχου η οποία περνάει όλη την ημέρα της μπροστά από τον καθρέφτη αλλάζοντας χτενάκια στα μαλλιά περιμένοντας να της χτυπήσει η τύχη την πόρτα. Ερωτεύεται σφόδρα τον ψευτο-επιθεωρητή, μαγεύεται από τα φούμαρα που ξεφουρνίζει σε αυτήν και στους δικούς της και είναι τελικά συμπαθής μέσα σ'αυτήν την αφέλεια και τη σαχλαμάρα που την χαρακτηρίζει. Στο έργο αυτό βλέπει κανείς τον εαυτό του στον καθρέφτη και τελικά, όσο οδυνηρό κι αν είναι αυτό που βλέπει, γελάει με αυτό και λυτρώνεται.
Σε αυτό ακριβώς έγκειται νομίζω το μεγαλείο και η δεξιοτεχνία του Γκόγκολ που καθιστούν το έργο διαχρονικό και αειθαλές.
