Της Χρύσας Φωτοπούλου
Μίρκα Παπακωνσταντίνου.
Δεν ξέρω πώς είναι, όταν είναι η Μίρκα που κυκλοφορεί στα δρομάκια του Παγκρατίου και της μιλούν όλοι στον ενικό, (ένας σε κάποιο φούρνο μου είπε κάποτε: Ψωνίζει και η Μίρκα από εδώ).
Δεν ξέρω τι ατάκες εκσφενδονίζει στους φίλους της, ούτε, αν διατηρεί αυτό το μισο-μπλαζέ βλέμμα-καρφί-σχόλιο-έμμεσο ή τη φωνή με τις 123 διαθέσεις. Τσπ, πού θέλω να καταλήξω; Θέλω να πω, ότι έχει βρει έναν τρόπο, δεν ξέρω πόσοι τον έχουν βρει, ώστε να μπορεί τον προηγούμενο ρόλο να τον κλείνει κάπου και να τον κλειδώνει κιόλας και να περνά στον επόμενο, καθαρότατη, χωρίς απομεινάρια.
Κατάχρηση ευκολιών, ΠΟΤΕ! Αυτό δείχνει ότι δύσκολα βαριέται, ότι δεν την νοιάζει μια μεσήλικη ξεκούραση στα καθιερωμένα κουτάκια. Όταν διάβασα τη φράση:"Με θυμάμαι να κάθομαι ξάγρυπνη μέχρι τις 11 το βράδυ, με το τρανζιστοράκι μου κάτω από τις κουβέρτες, και να ακούω στο ραδιόφωνο το “θέατρο της Κυριακής” είπα οκ. Κλασικό παιδί του παράλληλου κόσμου. Ένας τέτοιος άνθρωπος, που όλη του η μεγάλη στιγμή/ μπορεί να είναι ένα τρανζιστοράκι κάτω από τις κουβέρτες, δεν μένει ποτέ, με το ίδιο δέρμα.
Είναι πάντα η πρώτη σπίθα της έκρηξης.
Δάνης Κατρανίδης.
Αν στην Ελλάδα έχουμε την τάση να φτιάχνουμε πλαίσια με κιμωλία και να χώνουμε κόσμο μέσα με ταμπέλες, ο Δάνης Κατρανίδης, ανήκει σ' εκείνο το πλαισιάκι των ταλαιπωρημένων ανθρώπων της αθάνατης, ελληνικής τηλεόρασης, παρότι έπαιξε πολύ στο θέατρο και δίπλα σε μύθους.. Σαν να μη θέλει ν απαγκιστρωθεί από τον τηλεοπτικό γόη, που περίμεναν οι μοναχικές υπάρξεις των αστικών κέντρων, για να περάσει η ώρα και από 7 να γίνει 8. Τώρα θα μου πεις πρόβλημα είναι αυτό;
Είναι πρόβλημα, όταν δεν μπορείς να πεις, τελειώσαμε με τα κοντινά και τις μεγάλες παύσεις, τέλος, τώρα είμαστε στο θέατρο, καμία σχέση, άλλη γλώσσα, άλλος χώρος. Δεν ξέρω, είναι δύσκολο κάτι τέτοιο; Ποιος θα μου πει;
Καμιά φορά, λέμε, βλέποντας κάποιον στο θέατρο, πωπω πολύ τηλεοπτικός ή τηλεοπτική και κοτσάρουμε ένα αρνητικό πρόσημο. Η τηλεοπτική περσόνα έχει μπροστά της πάντα, έναν τοίχο ή νοερούς κάμεραμεν. Έχει τον φλορ μάνατζερ που δίνει οδηγίες στησίματος. Εχει την αγωνία του σταρ για το καλό του προφίλ. Δεν νιώθει με τίποτα, ότι απέναντι υπάρχουν κανονικοί άνθρωποι, που ακούν και βλέπουν εκείνη τη στιγμή, όχι κάποια άλλη στιγμή.
Πάντως όλα διορθώνονται, ε; Στο χέρι μας είναι (χαμόγελο).
Διαβάστε επίσης:
Plus or minus? 25/9/2014 με Κ. Καραμπέτη και Μ. Ντενίση
Plus or minus? 26/9/2014 με Ξ. Καλογεροπούλου και Λ. Κιτσοπούλου
Plus or minus? 27/9/2014 με Ρ. Χαραλαμπίδη και Α. Παπαδημητρίου
