Φέτος η Όλια Λαζαρίδου μαζί με τον Ηλία Κουνέλα και τον Γιώργο Νανούρη για δεύτερη χρονιά ζωντανεύουν στη σκηνή του Πορεία το παραμύθι του Λ. Τολστόι "Από τι ζουν οι άνθρωποι" και γράφει στο onlytheater .
Το "Από τι ζουν οι άνθρωποι" είναι το παραμύθι που έγραψε ένας σοφός παππούς: ο Τολστόι. Μιλάει μ' έναν απόλυτο παραβολικό τρόπο, απλά αλλά καθόλου απλοϊκά, για τα βασικά της ζωής. Μιλάει για την αγάπη. Την πιο πολυδιαφημισμένη και λιγότερο εφαρμοσμένη λέξη από καταβολής του κόσμου. Οι άνθρωποι κουβαλάμε μια τρύπα. Αυτή η μαύρη τρύπα είναι το έλλειμμα και το βάσανό μας. Και η νοσταλγία μας. Τα παραμύθια σπάνε αυτό τον ελλειμματικό τοίχο της ανθρώπινης συνθήκης και μας ταξιδεύουν από την άλλη μεριά. Εκεί όπου δεν υπάρχει πια δράμα, όπου όλα είναι δυνατά, θαυμαστά, όλα έχουν συντελεστεί. Εκεί όπου οι άγγελοι είναι ορατοί, εκεί όπου τους επιτρέπουμε να επεμβαίνουν και ν' αλλάζουν την καθορισμένη ροή των πραγμάτων. Στον αόριστο διαρκή χρόνο που είναι ο χρόνος των παραβολών, αλλά και στο πολύ συγκεκριμένο δικό μας τώρα. Αυτό το τώρα προσπάθησα να χωρέσω στο έργο με τα σύγχρονα μικρά κείμενα που έγραψα, με θέμα την πόλη μας, την Αθήνα. Nα υπενθυμίσω δηλαδή ότι αυτή η αίσθηση του "νυν και αεί" μπορεί να υπάρχει όχι μόνο στις ιστορίες από τη μακρινή Ρωσία του Τολστόι, αλλά και στις ιστορίες που συμβαίνουν δίπλα μας.
"... Ο Άγγελος πέταξε ψηλά, πάνω απ' τις στέγες των σπιτιών. Πέταξε πάνω απ' την Ιπποκράτους, την Ομόνοια, μπήκε μέσα απ' τα ανοιχτά παράθυρα στα διαμερίσματα, στα κρεβάτια των κοιμισμένων, σκέπασε με τις φτερούγες του ό,τι σωριασμένο, ό,τι κουρασμένο και λυπημένο στις πόλεις, σ' ολόκληρη τη γη. Κι απ' τον ψηλότερο τρούλο της Αγίας Πετρούπολης χάθηκε στους ουρανούς, σκορπίζοντας πίσω του άπειρα μικρά, άσπρα χαρτάκια..."
Η παράσταση " Από τι ζουν οι άνθρωποι" παρουσιάζεται κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 17:00 στο Θέατρο Πορεία.
