Σε μια μεγάλη μου αγάπη είχα χαρίσει τον "Πεισίστρατο" του Γιώργου Χειμωνά. Η Ξ. διαφωνούσε. "Όλους τους ακαταλαβίστικους πας και διαλέγεις". Εγώ διαφωνώ γενικά με την άποψη ότι ο Χειμωνάς είναι δυσνόητος, ένας διανοούμενος γραφιάς χαμένος στα ύψη και τα βάθη. Δεν είναι έτσι. Δεν έχω πιο δυνατό επιχείρημα για να σε πείσω από την παράσταση "Ο Βασιλιάς της Ασίας" (σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Χατζής) με τη Λυδία Κονιόρδου που ανεβαίνει στο Γκαράζ του Ι.Μ.Κ.
Το σημαντικό μ' αυτήν την παράσταση είναι πως παρουσιάζει αυτό που έλεγε ο Χειμωνάς: "Εγώ γράφω για μια λαϊκή δυστυχία"!
Στο τέλος δεν υπάρχει τίποτα από τον "δύσκολο, μοναχικό, ιδιαίτερο" ποιητή.
Αυτοί που επιμένουν να βάζουν ταμπέλες στους συγγραφείς, επειδή απλά δεν τους καταλαβαίνουν, ας κάνουν κάτι άλλο. Ας περάσουν μια βόλτα απ' τη σιωπή, ας πούμε..
Μια βδομάδα μετά, υπάρχει στο μυαλό μου ο ήχος του σαξόφωνου, η Kονιόρδου, όταν έλεγε "Κανείς να μη θαρρεί πως είμαι δειλή, ασήμαντη. Είμαι βαριά για τους εχθρούς αέρας για τους φίλους έτσι πρέπει να είναι ένας δίκαιος άνθρωπος." Ο Χειμωνάς. Ο απλός, ο παρατηρητής, ο ευαίσθητος.
"Ο Βασιλιάς της Ασίας"
Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Χατζής
Πρωταγωνιστούν: Λυδία Κονιόρδου, Βαγγέλης Παπαδάκης
*Έως 25/11, στο Γκαράζ του Ι. Μιχάλης Κακογιάννης.
Χρύσα Φωτοπούλου