Το βραβευμένο με Πούλιτζερ έργο της Πάολα Βόγκελ, "Παράνομη οδήγηση", μας φέρνει αντιμέτωπους με τα όρια της ηθικής. Δύο άνθρωποι που νιώθουν πως δεν ανήκουν πουθενά, συναντιούνται ερωτικά μέσα σε μία δυσλειτουργική οικογένεια.
Βρίσκω τη Δώρα Θωμοπούλου, στο τηλέφωνο.
"Πρόκειται για μια ιστορία αγάπης στην πιο παράνομη εκδοχή της", μου λέει η Δώρα, που υποδύεται τη θεία Μαίρη, τη γυναίκα του Πεκ.
Οι ιστορίες αγάπης είναι σαν έχουν τη δική τους νόρμα. Ό,τι για τον έξω, καθημερινό κόσμο είναι άσπρο, στον έρωτα ίσως να είναι το αντίθετο. «Όταν τα φρένα σου δεν πιάσουν στον πάγο, θα πρέπει να πατήσεις γκάζι».
"Η σκηνοθέτριά μας, η Άσπα Καλλιάνη, τοποθέτησε την ιστορία σε ένα πιο γενικό πρίσμα, ώστε να φωτίζονται όλοι εκείνοι οι άνθρωποι που είναι στο "περιθώριο" εξαιτίας της διαφορετικότητας της σκέψης και των επιλογών τους. Της υπακοής στο ένστικτο, το μυαλό και την καρδιά τους.".
Όλοι αυτοί, ο Πεκ, το Μικρό, ο Παππούς, η Μαίρη, τι τύποι είναι; τη ρωτώ. "Επιφανειακοί. Θύτες και θύματα ταυτόχρονα. Μένουν στην επιφάνεια, στον αφρό, δεν προχωρούν παραπέρα. Και η θεία Μαίρη αυτό είναι. Θύμα και συνένοχος".
Ξαναγυρνώ στον έρωτα. Μπορούν στον έρωτα να μιλήσουμε για κανόνες; Υπάρχουν οδηγοί επιβίωσης;
"Όχι. Στο τσουνάμι είσαι πάντα απροετοίμαστος, ακόμη και αν έχει προηγηθεί δελτίο καιρού. Ο έρωτας σαρώνει και δεν ελέγχεται. Γι' αυτό και είναι το ζητούμενο. Γιατί είσαι σε πτήση. Ελεύθερος".
*"Παράνομη οδήγηση" στην Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών - νέο ΥΠΕΡΩΟ (28/02/2015 - 31/05/2015).
Χρύσα Φωτοπούλου
