Ξεχωρίζει με την ερμηνεία του στους "Δαιμονισμένους" του Ντοστογιέφσκι κι όλοι μιλούν για έναν συγκλονιστικό Νικολάι Σταυρόγκιν. Ο Αλέξανδρος Σταύρου, σκηνοθετημένος από τον Σταύρο Τσακίρη, κερδίζει φέτος ένα δύσκολο στοίχημα στο "Σύγχρονο Θέατρο".
Ο Ντοστογιέφσκι - λένε- είναι τόσο απαραίτητος όσο το νερό. Συμφωνείς;
Το νερό είναι απαραίτητο γιά να ζούμε. Ο Ντοστογιέφσκι, για το πώς να ζούμε.
Αισθάνεσαι την ικανοποίηση του μη ουδέτερου ανθρώπου, συμμετέχοντας σε μια παράσταση που έρχεται σαν προφητεία;
Το ότι ασχολούμαι μ΄αυτό το έργο δεν σημαίνει ότι δεν είμαι ουδέτερος. Από την άλλη, μια φαινομενικά ουδέτερη στάση δε σημαίνει κατ΄ανάγκη απραξία, όπως ο ιδιος ο Ντοστογιέφσκι μέσα στο έργο του μας δίνει να καταλάβουμε. Στην πορεία των ηρώων του, υπάρχουν δύο παράλληλοι δρόμοι, αυτός της πνευματικής εξέλιξης και εκείνος της κοινωνικής ταυτότητας, το ίδιο ισχύει και με όλους τους ανθρώπους. Καμιά φορά λοιπόν, όταν επικεντρώνεσαι στους πνευματικούς σου στόχους, καταλαβαίνεις οτι πολλά απο αυτά που επιβάλουν οι επιταγές της κοινωνίας είναι ανώφελα.
"Η μόνη, σωτήρια για τον λαό, επανάσταση, είναι αυτή που ξεριζώνει ολόκληρο το κρατικό σύστημα", υποστηρίζει ο ήρωας του μυθιστορήματος Πιότρ Βερχοβένσκι. Το μόνο σίγουρο: Ο Ντοστογιέφσκι δεν έπασχε από κατάθλιψη. Συμφωνείς;
Θα πρέπει, αν θέλουμε να πάρουμε μιά θέση απέναντι σε μια εξέγερση ή επανάσταση, να είμαστε σύγουροι οτι αυτή δεν είναι καθοδηγούμενη από κανέναν και οτι δεν εξυπηρετούμε σκοπούς άλλων. Ο Νικολάι Σταυρόγκιν για παράδειγμα, ο ρόλος που υποδύομαι στο εργο, επιλέγει να μην εμπλακεί σ΄αυτήν την προσπάθεια επανάστασης, όχι από αδιαφορία αλλά επειδή βαρύνουσα σημασία γι΄ αυτόν εχει η πνευματική του πορεία.
Όσοι βλέπουν τους "Δαιμονισμένους", νιώθουν ότι να τους προειδοποιεί κάποιος για το πόσο επικίνδυνος είναι ο πειρασμός της επανάστασης;
Να επισημάνω οτι ο Πιέρ Βερχοβένσκι ο αρχηγός των ¨επαναστατών¨ θέλει να διαλύσει το κατεστημένο. Γιατί άραγε; Μήπως γιατί ο ιδιος βλέπουμε οτι έχει ένα αγεφύρωτο χάσμα και μια συγκρουσιακή σχέση με τον πατέρα του και κατ΄επέκταση τον πατέρα- κατεστημένο; Ετσι λοιπόν καλύτερο θα ήταν πρωτίστως να λύσουμε τα προσωπικά μας ψυχικά και πνευματικά θέματα και μετά ν΄ ασχοληθούμε με τα του συνόλου. Εν ολίγοις, πιστεύω ότι λίγοι-ελάχιστοι είναι αυτοί που θα πρέπει ν΄ασχοληθούν με τα κοινά, οι υπόλοιποι ν΄ασχοληθούμε με τα δικά μας, χωρίς αυτό ξαναλέω να σημαίνει ουδετερότητα ή αδιαφορία.
Στην παράσταση αφοπλίζες και συγκινείς. Μίλησέ μου για το από δω και πριν της παράστασης. Για την έρευνα, την ενδοσκόπηση, την προσέγγιση του χαρακτήρα που υποδύεσαι.
Ξεκινώντας την μελέτη αυτού του ρόλου, ένιωσα οτι θα ΄πρεπε περισσότερο να τον ακολουθήσω παρά να τον ρωτήσω, περισσότερο να τον εμπιστευτώ παρα να τον αναλύσω. Είναι σημεία που κατάλαβα πως έπρεπε να αφεθώ στη διαδρομή του.Ένα μεγάλο χαρτί που είχα στα χέρια μου ήταν το εύρος γνώσεων για το έργο και τον συγγραφέα και η εποπτεία του Σταύρου Τσακίρη. Ο διάλογος μαζί του, οχι πάντα ήρεμος, ήταν πάντα γόνιμος και με βοήθησε πολύ στα δομικά στοιχεία του ρόλου.
Εσύ είσαι ικανοποιημένος από..εσένα;
Η Ντοστογιεφσκική ατμόσφαιρα, που είχε ήδη διαμορφωθεί μέσα μου από τα εφηβικά μου χρόνια, βρήκε την ευκαιρία σ΄αυτήν την παράσταση να συμπληρώσει αρκετά από τα κενά μου. Προσπάθησα να είμαι άμεσος και εύστοχος και με σωστό προσανατολισμό, ώστε να μη χαθώ στην άβυσσο που λέγεται Ντοστογιέφσκι. Και ακόμα αυτό παλεύω. Ελπίζω η προσπάθειά μου να είναι έντιμη. Το σίγουρο είναι οτι το κέρδος είναι μεγάλο. Η ευκαιρία για εσωτερικό διάλογο που μου δίνεται, όντας ένας εκ των "Δαιμονισμένων" είναι σπάνια και η εμπειρία μοναδική.